Dan word ik onrustig en loop ik het liefste weg om het niet onder ogen te hoeven komen. Het niet te hoeven voelen. Dan verdrink ik mij in de drukte van het werk en de drukte van het leven. Precies zoals ik dat al het grootste deel van mijn leven doe. Tegenwoordig is dat alleen wat moeilijker vol te houden, want ik ben me wel degelijk bewust van wat er gebeurt. Lange tijd was dit een onbewust proces en daardoor kon het verdringen wel maanden aanhouden. Mijn groei in bewust zijn heeft dat veranderd. Ik weet nu dat er iets aan de hand is en ik weet dat ik de beweging naar binnen te maken heb om te kunnen voelen en erkennen wat er is. Maar de natuurlijke neiging, wat eigenlijk een aangeleerde neiging is, is nog steeds om weg te duiken. Het uit te zetten. En nu zit ik hier in de zon op een prachtig open veld in het bos en maak ik de beweging naar binnen en stel ik mezelf de vraag: "Wat wil er gezien worden?"
De afgelopen jaren waren een prachtige ontdekkingsreis in de spirituele dimensies. Een hele nieuwe realiteit kwam erbij voor mij. En ik bleek in staat om dit deel van de realiteit te verbinden aan het aardse leven. Niet alleen voor mezelf, maar ook via mijn werk voor anderen. En nu lijkt de kloof even te groot geworden. Weet ik hem voor mezelf even niet meer te overbruggen. De magie die ik heb mogen ervaren het afgelopen jaar in de andere dimensies was ongelooflijk mooi. Er is zoveel meer inzicht en er hebben zich zoveel meer mogelijkheden aan mij getoond. Ik heb mijn bewustzijn naar nieuwe dimensies mogen expanderen, ik heb geleerd de stroom van liefde en licht te verdiepen en te versterken en heb mogen zien voor welke prachtige transformaties deze stroom kan zorgen in mijn helingswerk voor anderen.
En dan is er plots een aantal weken geleden een ervaring van een totaal andere orde. Nietsvermoedend ging ik op mijn meditatiekussen zitten en sloot mijn ogen. En dan in nog geen 10 minuten ontvang ik een download als nooit tevoren. Ik krijg inzicht in wat Eenheid is. Ik word in duizelingwekkende vaart meegevoerd naar het centrum van onze aarde om van daaruit gekatapulteerd te worden in het totale Niets en Alles tegelijk. Alles wordt EEN. Er is geen onderscheid meer. De gehele creatie wordt in één keer aan mij voelbaar gemaakt. Ik ben totaal overrompeld. Ik krijg nog de boodschap mee dat ik deze ervaring mag meenemen naar de Back Home sessie die een paar dagen later op het programma staat. Mijn hoofd kan het totaal niet bevatten en raakt verloren. Wonder boven wonder blijk ik samen met Lien toch in staat om deze ervaring op een manier te delen met onze prachtige, lieve deelnemers.
En dan, dan weet ik het niet meer. Naarmate de integratie van deze download vordert lijkt de afstand tussen de spirituele en de aardse wereld steeds groter te worden. Daar waar ik altijd in staat was om deze werelden juist bij elkaar te brengen, daar lukt dat nu even niet. Ik weet dat het iets tijdelijks is en toch voel ik mij ongelooflijk verloren. De neiging ontstaat om het spirituele de rug toe te keren en eigenlijk doe ik dat ook. Ik mijd mijn meditatiekussen en ik mijd de weg naar binnen. En ik verlies mij in de aardse drukte. Heerlijk op de vlucht. En ik weet het.
En nu zittend in de zon in de prachtige natuur, al schrijvend, voel ik langzaam weer ruimte ontstaan. Ruimte om te voelen wat er gevoeld mag worden. Ruimte om met een open blik te gaan ontdekken waarvoor deze ervaring op mijn pad is gekomen. Ruimte om te ontdekken hoe ik het aardse mag verbinden aan Al Wat Is en hoe ik dit mag gaan doorgeven aan anderen.
Liefdevolle groet, Marcel